சுயமரியாதை என்னை விட்டு விலகாதே…. 

* ஹோட்டல் உரிமையாளர் சாதம் பரிமாறுவதற்காக குனிந்த போது அந்த பெரியவர் கேட்டார்…..  * மதிய உணவுக்கு எவ்வளவு பணம் …… 
 *உரிமையாளர் சொன்னார்…
மீன் குழம்புடன் 50, 
மீன் இல்லாமல் 20 ரூபாய்….
*கிழிந்த சட்டையை பாக்கெட்டில் இருந்து, கசங்கிய 10 ரூபாய் தாளை எடுத்து, உரிமையாளரை நோக்கி  நீட்டினான்…. 
*இதுவே என் கையில் உள்ளது..*
*இதற்கு எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு போடுங்க…. 
வெறும் சாதமானாலும் பரவாயில்லை… *
*மிகுந்த பசி…
*நேற்று முதல் எதுவும் சாப்பிட வில்லை* * என்று சொல்லத் தயங்கும் அவரது வார்த்தைகள்.  
தொண்டையோ  நடுங்குகிறது…. *
 * ஹோட்டல் உரிமையாளர் மீன் குழம்போடு… அனைத்தையும் அவருக்கு பரிமாறினார்.
 அவர் சாப்பிடுவதைப் பார்த்துக் கொண்டு நின்றேன்…. *
அவர் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் மெலிதாக கசிந்தன…
 * நீங்கள் ஏன் அழுகிறீர்கள்.. பொறுமையாக சாப்பிடுங்கள்  …?, *
 அந்த வார்த்தையைக் கேட்டவரைப் பார்த்து கண்களை மூடிக் கொண்டு சொன்னார்… *
* எனது கடந்த கால வாழ்க்கையை நினைத்து கண்ணீர் வடிக்கிறேன்….
எனக்கு மூன்று குழந்தைகள்… 
இரண்டு ஆண் குழந்தைகள்… மற்றும் ஒரு பெண்….. 
*மூவருமே நல்ல வேலையில் இருக்கிறார்கள்…. 
நான் குவித்த ஒவ்வொரு பைசாவையும் அவர்களின் உயர்வுக்காக செலவழித்தேன்…  
அதற்காக என் இளமையையும் 28 ஆண்டுகால பௌதிக வாழ்க்கையையும் இழந்து புலம்பெயர்ந்தேன் … 
 *எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக என் மனைவி என்னைத் முதுமையில் தனியே விட்டுவிட்டு மேலே போய்விட்டாள்….
சொத்து பிரிவினை செய்ய ஆரம்பித்ததில் இருந்து. 
என் மகன்கள், மகள்கள் என்னைத் தள்ளி ஒதுக்கி வைக்க ஆரம்பித்தார்கள்…
நான் அவர்களுக்குச் சுமையானதை மெல்ல மெல்ல உணர ஆரம்பித்தேன்.
 *மெல்ல மெல்ல என்னைத் ஒதுக்கி வைக்க ஆரம்பித்தார்கள்….*
 * எனக்கு வயதாகிவிட்டதா….? 
 குறைந்தபட்சம் என் வயதிற்காகவாவது மதிக்க கூடாதா ?  *அவர்கள் அனைவரும் சாப்பிட்ட பிறகுதான் இரவு உணவிற்கு செல்வேன்… 
அப்படியும்… 
அப்போதும் திட்டுவதும்… கூச்சலிடுவதும் தவற வில்லை.
சாப்பாடு கண்ணீரும் உப்பும் கலந்திருந்தது…
 பேரக்குழந்தைகள் என்னிடம் பேசுவதே இல்லை.  
பார்த்தால் அம்மா அப்பா அடித்து விடுவார்களோ என்ற பயத்தில்… *
 * இரவும் பகலும் வியர்வை சிந்தி  தொடர்ந்து தூங்காமல் உழைத்து, வயிற்றுக்கு சாப்பிடாமல். 
அவளும் நானும் சேர்த்த பணத்தில் வாங்கிய செங்கல்லால் கட்டப்பட்ட இந்த வீடு….
 *ஆனால் நான் என்ன செய்வது? மருமகளின் தங்கத்தை திருடிவிட்ட தாக – சாக்குப்போக்கில்- திருடனாக முத்திரை குத்தப்பட்டேன்… 
*மகன் கோபமடைந்தான், நல்லவேளை கை நீட்ட வில்லை. 
அந்த பாவத்தை அவன் செய்யவில்லை.
அது என் அதிர்ஷ்டம்.  
அங்கேயே…
 நான்   இருந்து இருந்தால்  நிகழ்ந்து இருந்தாலும் இருக்கலாம்.
 *சாப்பாட்டின் நடுவில் எழுந்தார்..* உரிமையாளர் முன் 10 ரூபாயை நீட்டினார்..
ஓனர் வேண்டாம்… 
பையில் வையுங்கள்,  இருக்கட்டும்….* *நீங்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் இங்கு வரலாம்…*
 *நீங்கள் எப்போதும் மதிய உணவு சாப்பிடலாம்..*
 *அப்படியே அந்த மனிதர் 10 ரூபாயை அங்கேயே வைத்துவிட்டு….*
 *உங்கள் உதவிக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி….
 * என்ன நினைக்கிறாய்…
சுயமரியாதை என்னை விட்டு விலகாதே…. 
வருகிறேன்…
 என்று சொன்னதும் ஒரு சிறு மூட்டையை எடுத்துக்கொண்டு தெரியாத இடம் நோக்கி மெல்ல கிளம்பினானர்… *.
 * அந்த மனிதர் என் மனதில் ஏற்படுத்திய காயம் இன்று வரை ஆறவில்லை.
 * அதனால்தான் ஒவ்வொரு துளிருமே  கட்டாயம் ஒரு நாள் பழுத்து சருகாகும் என்று கூறப்படுகிறது.
 பழுத்த சருகுபோன்ற பெரியவர்களை பூவில் வைத்து கண் போல் காக்க வேண்டும்.
 நமக்கு இப்படி ஒரு நாள்..???
 * விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும் அனைத்தையும் பகிர விரும்புபவர்களும் பகிருங்கள்..
 யாரேனும் மனம் மாறினால்….. *போதும்*
 * மாற்றம் நம்மிடம் இருந்து தொடங்கட்டும்.  இன்றே…
படித்தேன் பகிர்ந்தேன்…